دعا برای فرج مقدمه ساز ظهور

در فرهنگ اسلامی نیّت و قصد، ارزش و جایگاه خاصی دارد؛ تا آنجا که

رسول گرامی اسلام(ص) می فرمایند: 

« نیت مؤمن از عملش برتر است». نِیة المؤمنِ خیرٌ مِن عَمَلِه.

الکافی، ج2، ص84، ح2

امام علی(ع) می فرماید:

 «إحسانُ النیةِ یُوجبُ المثَوَبِة؛ نیت نیکو، موجب پاداش است».

غررالحکم، ح1265

امام صادق(ع) فرمودند:

هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: «الّلهمّ صلّ علی محمّدٍ و آل محمّدٍ و عجّل فرجهم؛ خداوندا! بر محمّد و خاندان او درود فرست و در فرج ایشان تعجیل فرما» نمیرد تا قائم(ع) را دریابد

طوسی، محمّدبن الحسن، مصباح المتهجّد، ص328

از این رو کسی که در دلش نیّت انجام عمل خیری را داشته باشد، از ثواب آن عمل بهره مند می شود حتّی اگر توفیق انجام آن عمل خیر را نیابد.

بر همین اساس در فرهنگ اسلامی، انتظار فرج و امید تحقّق دولت آل محمّد(ص) چنان قدر و قیمتی دارد که شاید کمتر عملی می تواند به آن برسد. کسی که صادقانه انتظار ظهور آقا و مولایش را می کشد و از ته دل برای فرج آل محمّد دعا می کند؛ ثوابش برابر با کسی است که ظهور را دریابد و با مولایش همراه شود.

  اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج