منظره

در روز های گرم تابستان

 مینینم کنار پنجره

و زل میزنم به....

نه سبزی درختی

نه آبی آسمانی

بی پرنده،بی منظره...

فقط میتونم زل بزنم به

ساختمان های بلند

و

دود آواره در خیابان ها

که بدجور جلوی دید دلم را گرفته اند.

صبا برناک.

نام کوچک تو در باد

تنهایی هایم را

تنها با تو قسمت مینکم

چرا که تنها تو

نتهایی را می فهمی

مثل آسمان

که ستارگان را می فهمد

درخت که زمی را

چتر که باران را

 و من

که نامه های کوچک تو را در باد!